Τα παιδιά είναι το μέλλον μας, επενδύουμε σε αυτά, αλλά επενδύουμε σωστά;
Ζούνε την παιδική τους ηλικία και την παιδική τους αθωότητα και ανεμελιά;
Μήπως η επένδυση που κάνουμε είναι υψηλών απαιτήσεων αλλά χαμηλών επιδόσεων;
Τα παιδιά μας σήμερα τα έχουμε κάνει ρομποτάκια συνεχόμενης ροής ωραρίου εκμάθησης αντικειμένων, πέρα των δυνατοτήτων τους και πέρα των φυσιολογικών ρυθμών ενός ενήλικα....
Μπορύμε να το αλλάξουμε αυτό;
Φτιάχνουμε γνώση για ταχεία μετάδοση της ή φτιάχνουμε γνώση για να φτιάξουμε μία μελλοντική κοινωνία όσο καλύτερη γίνεται;
Αναρωτιόμαστε, και αναρωτηθείτε και εσείς.
